در این تحقیق امکان ساخت تخته تراشه جهت دار سه لایه از چوب گونه ممرز (Carpinus betulus L. ) مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور تخته های آزمایشگاهی به ضخامت 12 میلیمتر از چوب ممرز، در حالی که جهت تراشه های لایه سطحی در جهت طول تخته و جهت تراشه های لایه میانی عمود بر لایه سطحی بود، با استفاده از دو سطح زمان پرس 6 و 8 دقیقه و سه سطح حرارت پرس180، 200 و220 درجه سانتی گراد ساخته شدند. در کلیه تیمارها، دانسیته تخته ها 7/0 گرم بر سانتی متر مکعب، رطوبت کیک 7 درصد و نوع چسب مصرفی فنل فرمالدئید به میزان 7 درصد وزن خشک چوب بود. خواص مکانیکی و فیزیکی تخته های آزمونی بر پایه ی استاندارد اروپایی (EN 300) جهت تولید تخته تراشه جهت دار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که افزایش زمان پرس اثر معنی داری بر چسبندگی داخلی و همچنین اثر بسیار معنی داری بر واکشیدگی ضخامت 24 ساعت تخته ها داشت. افزایش حرارت پرس نیز اثر معنی داری بر مدول گسیختگی و همچنین اثر بسیار معنی داری بر چسبندگی داخلی و واکشیدگی ضخامت 24 ساعت تخته ها داشت. به طوری که در مجموع بیشترین مقادیر مدول گسیختگی و چسبندگی داخلی و همچنین کمترین واکشیدگی ضخامت 24 ساعت در زمان پرس 8 دقیقه و حرارت پرس 220 درجه سانتی گراد به دست آمد و در این حالت تمامی خصوصیات تخته های تولیدشده بیشتر از حد استاندارد مورد نیاز بود.

در این تحقیق اثر رطوبت کیک و حرارت پرس بر خواص فیزیکی و مکانیکی تخته تراشه جهت دار سه لایه مورد ارزیابی قرار گرفت. تخته های آزمایشگاهی به ضخامت 12 میلیمتر، در حالی که جهت تراشه های لایه سطحی در جهت طول تخته و جهت تراشه های لایه میانی، عمود بر لایه سطحی بود، از مخلوط چوب سه کلن ده ساله صنوبر دو رگه (populus euramericana vernirubensis, p. e. I-214, p. e. 561/41 )، با استفاده از دو سطح رطوبت کیک 7 و10 درصد و سه سطح حرارت پرس180، 200 و220 درجه سانتیگراد ساخته شدند. در کلیه تیمارها، دانسیته تخته ها 7/0 گرم بر سانتیمتر مکعب، زمان پرس 8 دقیقه و نوع چسب مصرفی؛ فنل فرمالدئید به میزان 7 درصد وزن خشک چوب بود. خواص مکانیکی و فیزیکی تخته های آزمونی، بر پایه ی استاندارد اروپایی (EN 300) جهت تولید تخته تراشه جهت دار نوع 1 و نوع 2 مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که افزایش رطوبت کیک اثر بسیار معنی داری بر افزایش ویژگی های خمشی تخته ها داشت به طوری که بالاترین مدول گسیختگی در رطوبت کیک 10 درصد و حرارت پرس 220 درجه سانتیگراد و بالاترین مدول الاستیسیته در رطوبت کیک 10 درصد و حرارت پرس 180 درجه سانتیگراد به دست آمد. افزایش حرارت پرس نیز اثر بسیار معنی داری در افزایش مدول گسیختگی تخته ها و همچنین اثر معنی داری در کاهش واکشیدگی ضخامت 24 ساعت تخته ها داشت. کمترین واکشیدگی ضخامت 24 ساعت در رطوبت کیک 7 درصد و حرارت پرس 220 درجه سانتیگراد به دست آمد. بالاترین چسندگی داخلی در رطوبت کیک 7 درصد و حرارت پرس 200 درجه سانتیگراد به دست آمد. در مجموع در تمامی حالتها خصوصیات تخته های تولید شده بیشتر از حد استاندارد مورد نیاز بود.

این بررسی با هدف استفاده از ساقه ذرت دانه ای در تولید تخته تراشه های جهت دار ((OSB)) انجام شده است. لذا از تراشه های تهیه شده از ساقه ذرت در 3 اندازه طولی 50، 75 و 100 میلیمتر، 3 نوع چسب اوره، ملامین و فنل فرم آلدئید و 2 زمان پرس 175 و 185 درجه سانتیگراد به عنوان عوامل متغیر و همچنین استفاده از تراشه های چوب صنوبر به عنوان شاهد اقدام به ساخت تخته تراشه گردید. نتایج حاصل از اندازه گیری خواص مکانیکی و فیزیکی تخته تراشه های ساخته شده با استفاده از طرح آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که تخته تراشه های ساخته شده با چسب فنل فرم آلدئید دارای کمترین مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته و چسبندگی داخلی بودند. همچنین نتایج نشان داد که طول تراشه بر روی کلیه ویژگیهای مکانیکی چند سازه های ساخته شده اثر معنی داری داشته است و چند سازه های ساخته شده با تراشه های صنوبر (شاهد) به مراتب از ویژگیهای مکانیکی بالاتری برخوردار بودند. ولی تخته های ساخته شده از تراشه های صنوبر در مقایسه با تخته تراشه های ساخته شده از تراشه های ساقه ذرت با طول های مختلف از واکشیدگی ضخامت 2 برابری برخوردار بودند و این در حالی است که تخته های ساخته شده از تراشه های ذرت دارای جذب آب 2 و 24 ساعت بالاتری نسبت به تخته های شاهد (صنوبر) بودند. همچنین نتایج نشان داد که با افزایش دمای پرس از مقدار مقاومت خمشی و مدول الاستیسیته کاسته شده است. ولی مقاومت چسبندگی داخلی تخته تراشه ها با افزایش دمای پرس در سطح معنی داری بهبود یافته است. از سوی دیگر با افزایش درجه حرارت پرس کلیه ویژگی های فیزیکی تخته های ساخته شده با افزایش روبرو گردید.

در این تحقیق، چقرمگی شکست و چسبندگی داخلی در تخته تراشه جهت دار ((OSB)) ساخته شده از چوب صنوبر (Populus nigra) موردبررسی قرار گرفت. بدین منظور، درصد اختلاط رزین اوره فرمالدهید به ملامین فرمالدهید (20 به 80، 40 به 60، 60 به 40 و 80 به 20)، رطوبت کیک(11 و 13 درصد)، زمان پرس(5 و 7 دقیقه) و ضخامت فرآورده (12 و 16 میلی متر) به عنوان عوامل متغیر در نظر گرفته شدند. نمونه ها بر اساس طرح آزمایشات تاگوچی با آرایه L8(4^1 2^3) ساخته شده و آزمون های چقرمگی شکست و چسبندگی داخلی به ترتیب مطابق با استاندارد ASTM E399 و 319 EN انجام شدند. چقرمگی شکست با اندازه گیری ضریب شدت تنش و انرژی شکست تعیین شد. نتایج به دست آمده از درصد مشارکت و رتبه بندی عوامل متغیر نشان دادند درصد اختلاط رزین بیشترین تأثیر را بر چقرمگی شکست و چسبندگی داخلی (OSB) داشته است. زمان پرس برای ضریب شدت تنش و چسبندگی داخلی و همچنین ضخامت فراورده برای انرژی شکست دارای کمترین میزان تأثیرگذاری و درصد مشارکت بودند. درصد اختلاط UF به MF(60 به 40)، رطوبت کیک(11 درصد) و زمان پرس(7 دقیقه) و ضخامت نهایی فرآورده(12 میلی متر) به عنوان فاکتورهای انتخابی جهت ساخت (OSB) با بیشترین چقرمگی شکست تعیین شدند. بیشترین مقادیر انرژی شکست و ضریب شدت تنش به ترتیب J/M2 12/2944 و MPa m1/219/0 اندازه گیری شدند. درصد اختلاط UF به MF (20 به 80)، رطوبت کیک(13 درصد)، زمان پرس(7 دقیقه) و ضخامت نهایی فرآورده(12 میلی متر)، به عنوان بهترین ترکیب شرایط برای ساخت (OSB) با بیشترین چسبندگی داخلی(MPa 95/0) انتخاب شدند.

در این تحقیق برای بررسی تاثیر جهت دهی تراشه و مقدار رزین بر خواص تخته تراشه، تخته هایی با سه نوع جهت دهی تراشه ها (تخته هایی با پراکنش تصادفی تراشه ها، تخته های با لایه های سطحی جهت دار در جهت طولی تخته و لایه میانی تصادفی و تخته های دارای هر سه لایه جهت دار که تراشه های لایه های سطحی در طول تخته و تراشه های لایه میانی عمود بر لایه های سطحی قرار می گرفتند) و در دو مقدار رزین فنل - فرمالدیید (5 و 7 درصد) با ضخامت 10 میلی متر، زمان پرس 3 دقیقه و درجه حرارت 200 درجه سانتی گراد از تراشه های صنوبر ساخته شدند. خواص فیزیکی و مکانیکی تخته های ساخته شده مطابق با استاندارد ASTM D1037 اندازه گیری شد. نتایج حاصل نشان داد که جهت دهی تراشه های لایه های سطحی در جهت طول تخته اثر معنی داری بر خواص خمشی تخته های ساخته شده دارد و موجب افزایش چشمگیر مدلو الاستیسیته و مدول گسیختگی (به ترتیب 51 و 46 درصد) در مقایسه با تخته های با پراکنش تصادفی تراشه ها می شود. جهت دار کردن تراشه های لایه مغزی تاثیری بر خواص خمشی نشان نداد، ولی سبب کاهش معنی دار مقاومت برشی موازی با سطح تخته ها شد. همچنین در تخته های با سه لایه جهت دار (تراشه های لایه میانی در عرض تراشه های لایه های سطحی) مقادیر جذب آب و واکشیدگی ضخامت به طور معنی داری کمتر از سایر تخته ها بود. افزایش مقدار رزین اثر معنی داری بر کلیه خواص مورد مطالعه نشان داد و به بهبود این ویژگی ها منجر شد.

در این تحقیق امکان استفاده از ضایعات روکش راش جمع آوری شده از کارخانه روکش برای تولید تخته تراشه ((OSB)) مورد بررسی قرار گرفت. جهت تراشه ها (تصادفی، موازی و عمود)، حرارت پرس (170 و 190 درجه سانتی گراد) و زمان پرس (10 و 15 دقیقه) به عنوان عوامل متغیر و بقیه عوامل ساخت به عنوان عوامل ثابت در نظر گرفته شده اند. خواص فیزیکی و مکانیکی تخته ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد زمانی که لایه های میانی در جهت موازی لایه های سطحی استقرار می یابند مقاومت خمشی و مدول الاستیسیته افزایش می یابد اما افزایش چسبندگی داخلی و کاهش جذب آب و واکشیدگی ضخامتی در تخته هایی که جهت تراشه ها در لایه میانی عمود بر جهت تراشه ها در لایه های سطحی بود مشاهده گردید. افزایش حرارت پرس و زمان پرس بطور مستقل در بهبود خواص تخته ها موثر بودند اما اثر متقابل آنها روی خواص تخته ها اثر معکوس داشت بدین معنی که در حرارت های بالا می بایست از زمان پرس کوتاه و در حرارت های پائین باید از زمان پرس طولانی استفاده نمود. بطور کلی از این مطالعه نتیجه گیری شد که ضایعات روکش راش از کارخانجات روکش می توانند پس از بازیافت به عنوان مواد اولیه مناسب و کم هزینه برای تولید (OSB) با خواص کاربردی قابل قبول استفاده گردند.  

در این پژوهش اثر افزودن ضایعات تایر وسایل نقلیه بر خواص فیزیکی و مکانیکی تخته تراشه جهت دار ساخته شده از چوب گونه پالونیا (Paulownia fortunie) مورد بررسی قرار گرفت. فاکتورهای ثابت این تحقیق عبارتند از: استرند ها از گونه پالونیا با ابعاد 8/0×20×120 میلی متر، رزین فنل فرمالدهید(در استرندها 8 درصد وزن خشک استرند و در پودر تایر ضایعاتی 10 درصد وزن خشک پودر تایر)، ضخامت اسمی تخته ها 17 میلی متر، ابعاد 40×40 سانتی متر، دانسیته 5/0 گرم بر سانتی متر مکعب زمان پرس 10 دقیقه و میزان حرارت پرس 180 درجه سانتی گراد بود. ((OSB)) از نوع سه لایه بود (لایه رویی 25 درصد، لایه زیرین 25 درصد و لایه میانی 50 درصد وزنی). فاکتورهای متغیر عبارتند از: مقدار پودر تایر به میزان 10، 20و 30 درصد و پراکنش ذرات پودر تایر ضایعاتی در 3 لایه به صورت پراکنده در لایه های سطحی، پراکنده در لایه میانی و پراکنده در هر سه لایه بود. خواص فیزیکی و مکانیکی تخته های آزمونی بر پایه استاندارد(EN 300) جهت تولید تخته تراشه جهت دار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد در بعد خواص فیزیکی، افزایش حضور پودر تایر ضایعاتی سبب بهبود واکشیدگی ضخامت تخته ها گردید، به طوری که کمترین مقدار واکشیدگی ضخامت در حداکثر حضور پودر تایر ضایعاتی 30 درصد و به صورت پراکنده در هر سه لایه بود. بیشترین مقدار مقاومت های مکانیکی در پانل هایی مشاهده شد که در ساخت آن ها از 10 درصد پودر تایر استفاده شده بود. به طوری که بالاترین مقدار مقاومت خمشی در 10 درصد پودر تایر و به صورت پراکنده در هر سه لایه و بالاترین مقدار مدول الاستیسیته و چسبندگی داخلی در همین سطح مصرف با پراکنش پودر تایر در لایه های سطحی به دست آمد.

سابقه و هدف: یکی از لازمه های تشکیل اتصالات چسبی، نفوذ چسب به داخل بافت بستر چوبی است. این پدیده تحت تاثیر عوامل متعددی همچون ویسکوزیسته چسب و درصد رطوبت بستر چوبی قرار دارد. مطالعات زیادی بر روی نفوذ چسب به داخل لایه های چوبی و دو تراشه انجام شده است. در این مطالعه الگوی نفوذ چسب تحت تاثیر رطوبت تراشه و غلظت چسب در یک فرآورده خرده ای چوب (تخته تراشه جهت دار)، مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور تصاویر میکروسکوپی از مقاطع تخته های ساخته شده تهیه گردید و پارامترهای الگوی نفوذ چسب، مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند.مواد و روش ها: برای انجام مطالعه تخته تراشه جهت دار با استفاده از تراشه های صنوبر و چسب فنل فرم آلدهید ساخته شد. متغیرهای آزمایش را درصد رطوبت تراشه در سه سطح 2، 6 و 10 درصد و همچنین غلظت چسب در سه سطح 45، 50 و 55 درصد تشکیل می دادند. پس از تهیه نمونه های میکروسکوبی، تصاویری از لایه های میانی و بینابینی تخته ها گرفته شد. پارامترهای الگوی نفوذ در هر تصویر محاسبه شدند. پارامتر FFN که بیانگر تعداد فیبرهای پر شده بود و پارامتر FVN که تعداد آوند پر شده توسط چسب را نشان می داد. برای مشخص نمودن اثرات معنی دار از آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد و برای گروه بندی تیمارها آزمون توکی بکار گرفته شد.یافته ها: اثر رطوبت تراشه، غلظت چسب و موقعیت در ضخامت تخته بر روی پارامترهای الگوی نفوذ معنی دار بود. با افزایش رطوبت تراشه مقدار نفوذ چسب بخصوص در فیبرها افزایش یافت. افزایش غلظت چسب نفوذ چسب به درون بافت بستر را کاهش داد. نفوذ چسب در لایه میانی تخته نسبت به لایه بینابینی که به صفحات پرس نزدیک تر بود، به طور معنی داری کمتر بدست آمد.نتیجه گیری: وجود رطوبت در تراشه همان طور که در سایر تحقیقات انجام گرفته به آن اشاره شده است، می تواند مانع از افزایش گرانروی رزین شده و در نهایت باعث افزایش نفوذ چسب شود. به عبارتی هر چقدر بافت چوب خشک تر باشد میزان جذب آب از رزین و متعاقب آن گرانروی رزین افزایش یافته و میزان نفوذ آن در بافت چوب کاهش می یابد. بطور کلی پارامتری که با شمارش تعداد فیبرها (FFN) محاسبه گردید، نسبت به پارامتر FVN که از شمارش تعداد آوندها بدست می آید، تغییرات منظم تری تحت اثر رطوبت تراشه و غلظت چسب داشت. همچنین مشخص شد که الگوی نفوذ چسب در لایه میانی و بینابینی با یکدیگر متفاوت است.